Το νεοκλασικό
Είναι ένα σπίτι παλιό. Βαρύ, επιβλητικό, τριώροφο νεοκλασικό αρχοντικό, από τα λίγα που έχουν μείνει πλέον στην πόλη μας, απομεινάρι μιας άλλης ωραίας εποχής. Χτίστηκε και κατοικήθηκε στο τέλος του προ - προηγούμενου αιώνα από τον ναύαρχο Κουντουριώτη. Μετά απ' αυτόν, στο σπίτι εγκαταστάθηκε η πλούσια οικογένεια Ζούζουλα. Η οικοδέσποινα, πρωτοπόρα για την εποχή της, ανήκε στο κίνημα των γυναικών για ισότητα και δικαίωμα ψήφου, αλλά ήταν και συγγραφέας παιδικών βιβλίων πολύ πριν από την γνωστή μας Πηνελόπη Δέλτα.
Για να δέχεται την διανόηση της εποχής στο φιλολογικό της σαλόνι, επέκτεινε το σπίτι και δημιούργησε μια σάλα στα πρότυπα της Βυζαντινής αρχιτεκτονικής.
Βιτρώ στα παράθυρα, κίονες με κιανόκρανα,
και το οικόσημο της οικογένειας πάνω από το τζάκι.
Από τα μεγάλα παράθυρα φαίνεται ο κήπος
και η μαρμάρινη βεράντα.
Οι οροφές ενώ υπήρξαν ωραία ζωγραφισμένες, καλύφτηκαν με γύψινες διακοσμήσεις όπως ήταν τότε η μόδα της εποχής.
Μια ξύλινη βαριά σκάλα οδηγεί στον πάνω όροφο όπου ήταν οι κρεβατοκάμαρες. Από εκεί, μια άλλη σκάλα λιγότερο εντυπωσιακή ανεβαίνει στον δεύτερο όροφο που μάλλον φιλοξενούσε τα δωμάτια των υπηρετών. Στο όχι και πολύ φωτεινό υπόγειο πρέπει να βρισκόταν η κουζίνα και άλλοι βοηθητικοί χώροι με ξεχωριστή είσοδο για το προσωπικό του σπιτιού.
Η έκθεση
Ένα κρύο πρωινό το επισκεφτήκαμε με αφορμή μια έκθεση έργων μοντέρνας τέχνης του Κωστή Βελώνη με τίτλο "a puppet sun" που απλώνονταν σε όλους τους χώρους του μεγάλου σπιτιού. Την έκθεση οργάνωσε ο Οργανισμός Πολιτισμού ΝΕΟΝ.
Σε κάθε άδειο δωμάτιο λοιπόν και ένα έργο τέχνης:
Το μήνυμα που εκπέμπει κάθε έργο, η εντύπωση που δημιουργεί στον επισκέπτη, η φιλοσοφία της δημιουργίας του, η έμπνευση που έδωσε ο χώρος στον καλλιτέχνη, έχουν να κάνουν με την υποκειμενική αντίληψη που έχει ο καθένας μας για την τέχνη. Δεν παύουν όμως όλα τα εκθέματα να μας αναγκάζουν να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε για τον συμβολισμό και το νόημα που κρύβουν μέσα τους.
Ο δρόμος
Φεύγοντας, ρίξαμε μια τελευταία ματιά στο παλιό αρχοντικό της οδού Καπλανών 11. Και αντικρίσαμε τον ... απέραντο σεβασμό για την ιστορία του ωραίου αυτού κτηρίου καθώς και το νεοελληνικό καλό γούστο του διπλανού κτίσματος!
Το καφέ
Μετά τα παγωμένα δωμάτια της έκθεσης και την παγερή έκπληξη της πρόσοψης, ζεσταθήκαμε με μια καυτή σοκολάτα στο κοντινό "Πορτατίφ" της οδού Σίνα. Χαριτωμένο μικρό καφέ με ωραίο πατάρι και ανοιχτή κουζίνα.
Ήλιος(puppet sun!) και κρύο λοιπόν, ιστορία και μοντέρνα τέχνη, νεοκλασική και σύγχρονη Αθήνα. Αντιθέσεις ενός πρωινού του Ιανουαρίου.
Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!
Ελένη Μπαρού
.
Είναι ένα σπίτι παλιό. Βαρύ, επιβλητικό, τριώροφο νεοκλασικό αρχοντικό, από τα λίγα που έχουν μείνει πλέον στην πόλη μας, απομεινάρι μιας άλλης ωραίας εποχής. Χτίστηκε και κατοικήθηκε στο τέλος του προ - προηγούμενου αιώνα από τον ναύαρχο Κουντουριώτη. Μετά απ' αυτόν, στο σπίτι εγκαταστάθηκε η πλούσια οικογένεια Ζούζουλα. Η οικοδέσποινα, πρωτοπόρα για την εποχή της, ανήκε στο κίνημα των γυναικών για ισότητα και δικαίωμα ψήφου, αλλά ήταν και συγγραφέας παιδικών βιβλίων πολύ πριν από την γνωστή μας Πηνελόπη Δέλτα.
Για να δέχεται την διανόηση της εποχής στο φιλολογικό της σαλόνι, επέκτεινε το σπίτι και δημιούργησε μια σάλα στα πρότυπα της Βυζαντινής αρχιτεκτονικής.
Βιτρώ στα παράθυρα, κίονες με κιανόκρανα,
Από τα μεγάλα παράθυρα φαίνεται ο κήπος
Η έκθεση
Ένα κρύο πρωινό το επισκεφτήκαμε με αφορμή μια έκθεση έργων μοντέρνας τέχνης του Κωστή Βελώνη με τίτλο "a puppet sun" που απλώνονταν σε όλους τους χώρους του μεγάλου σπιτιού. Την έκθεση οργάνωσε ο Οργανισμός Πολιτισμού ΝΕΟΝ.
Σε κάθε άδειο δωμάτιο λοιπόν και ένα έργο τέχνης:
Το μήνυμα που εκπέμπει κάθε έργο, η εντύπωση που δημιουργεί στον επισκέπτη, η φιλοσοφία της δημιουργίας του, η έμπνευση που έδωσε ο χώρος στον καλλιτέχνη, έχουν να κάνουν με την υποκειμενική αντίληψη που έχει ο καθένας μας για την τέχνη. Δεν παύουν όμως όλα τα εκθέματα να μας αναγκάζουν να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε για τον συμβολισμό και το νόημα που κρύβουν μέσα τους.
Ο δρόμος
Φεύγοντας, ρίξαμε μια τελευταία ματιά στο παλιό αρχοντικό της οδού Καπλανών 11. Και αντικρίσαμε τον ... απέραντο σεβασμό για την ιστορία του ωραίου αυτού κτηρίου καθώς και το νεοελληνικό καλό γούστο του διπλανού κτίσματος!
Μετά τα παγωμένα δωμάτια της έκθεσης και την παγερή έκπληξη της πρόσοψης, ζεσταθήκαμε με μια καυτή σοκολάτα στο κοντινό "Πορτατίφ" της οδού Σίνα. Χαριτωμένο μικρό καφέ με ωραίο πατάρι και ανοιχτή κουζίνα.
Ήλιος(puppet sun!) και κρύο λοιπόν, ιστορία και μοντέρνα τέχνη, νεοκλασική και σύγχρονη Αθήνα. Αντιθέσεις ενός πρωινού του Ιανουαρίου.
Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!
Ελένη Μπαρού
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου