ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ

΄Ηταν ένα απλό Σάββατο βράδυ, απ΄αυτά που θα καθόμασταν μέσα και θα ψάχναμε κάτι για να δούμε στην τηλεόραση, έτσι  για  να περάσει η ώρα. Και ξαφνικά μου ήρθε η ιδέα! 'Α ξέχασα να σας πω πως αγαπώ τον κινηματογράφο όπως και ο άντρας μου και οι κουμπάροι που ξεσήκωσα για  να πάμε σινεμά!

                               'Εντουαρντ Χόπερ   "κινηματογράφος  Ν.Υόρκη " 1939

 Ο καθένας βέβαια  με τα δικά του κριτήρια για το ποιά  θεωρεί καλή ταινία. Βρήκα όμως στο Αθηνόραμα μια ταινία που είχε μεν  περάσει η πρώτη προβολή της αλλά  είχε και  καλές κριτικές και βέβαια ήταν  και  υποψήφια  για κάποια βραβεία όσκαρ. Παιζόταν λοιπόν  ακόμα σε μια αίθουσα στο παράκεντρο της Αθήνας και παιζόταν και  σε σωστή ώρα για να μας βγάλει ύστερα και κάποιο χρόνο για να τη σχολιάσουμε πίνοντας κάτι!

 Αφού λοιπόν και οι κουμπάροι μας ψάχνονταν επίσης για Σάββατο βράδυ, δώσαμε ραντεβού απέξω από τον κινηματογράφο " 'Οπερα" στην οδό  Ακαδημίας. 


Μα τί χαρά μου έδωσε αυτό το ραντεβού σ'αυτό το σημείο ! Αμέσως μου ήλθαν στη μνήμη όλες εκείνες οι περασμένες βραδιές με τις τόσες προβολές στην αίθουσα αυτή. Σχεδόν όλες οι παλιές παρέες! Πόσο απίστευτα ωραία είναι να βλέπεις μια ωραία ταινία σε μια  μ ε γ ά λ η    ο θ ό ν η με εκείνα τα καταπληκτικά συστήματα ήχου στον απέραντο και συνάμα τόσο  οικείο χώρο και με όλους εκείνους τους άγνωστους  θεατές γύρω σου,  με τους οποίους  όμως έχεις κάτι κοινό : την αγάπη για τον κινηματογράφο.   'Ετσι απλά  δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο απολαύσαμε όλοι μας την ταινία που πραγματικά άξιζε!

 Και μετά γυρίσαμε στο σπίτι , κάτσαμε δίπλα στο τζάκι γιατί ακόμα έκανε τσουχτερό κρύο, ήπιαμε κρασάκι φάγαμε ένα μεζεδάκι και γελάσαμε με την ψυχή μας. Μα τι ωραία περάσαμε έτσι απλά ένα απλό Σάββατο βράδυ!

 Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!

Ε.Ψ.

Disco, βάτες και Αλλαγή (όχι υποχρεωτικά με αυτή τη σειρά)

Στην Τεχνόπολη στο Γκάζι βρεθήκαμε αυτή την εβδομάδα. Αφορμή, η έκθεση του Δήμου Αθηναίων "GR 80s". 

Αφιέρωμα στη δεκαετία της πολιτικής αλλαγής, της μεσαίας τάξης, αλλά και του κιτς, της βάτας και των χτενισμάτων στυλ αφάνα!

 Ο Ανδρέας Παπανδρέου, χαρισματικός και επιβλητικός, γεμάτος ιδέες ριζοσπαστικές για την εποχή, λίγα χρόνια μετά τη χούντα, νομοθετεί την ισότητα των φύλων και τον πολιτικό γάμο, εφαρμόζει το ΕΣΥ (πόσα ακρωνύμια ήρθαν από τότε για τη φουκαριάρα την υγεία), αναμορφώνει το κοινωνικό κράτος.

Η Μελίνα ζητάει πίσω τα μάρμαρα. Ο Γκάλης κι ο Γιαννάκης βάζουν το μπάσκετ στα σπίτια μας και δημιουργούν γενιές αθλητών και φιλάθλων!

Ο Μπιλλυ Μπο και ο Γιάννης Τσεκλενης στέλνουν την ελληνική μόδα στην Ευρώπη.

 Στον αντίποδα, ο Κοσκωτάς λύνει και δένει στον τύπο, αγοράζει Τράπεζα και αποκτά προσωπικό στρατό, τον Ολυμπιακό. Η 17 Νοέμβρη δολοφονεί ασταμάτητα. Σκάνδαλα, αεροπειρατειες, εξωσυζυγικές σχέσεις... Τι δεν είχε αυτή η δεκαετία!!! 

Και η έκθεση στην Τεχνόπολη αποδίδει πολλά απ'αυτά σε μεγάλο βαθμό.

 Είδαμε ένα ολόκληρο χαρακτηριστικό σπίτι των 80's με τη γνώριμη τηλεόραση να παίζει ποδόσφαιρο (τι άλλο),

 το τηλέφωνο με τα δυο καλώδια να επιφυλάσσει εκπλήξεις όταν το σηκώνεις, 

τις αφίσες με τους διάσημους της εποχής στο παιδικό δωμάτιο, κουζίνα ELCO, ψυγείο IZOLA, ηχοσύστημα για κασέτες και όλα τα σχετικά

Το μόνο που έλειπε ήταν το βερμούτ και τα στραγάλια!!! 

 Είδαμε πράσινο λεωφορείο της γραμμής 040 Αθήνα Πειραιάς,

αυτοκίνητα, βέσπες, παπάκι, παιχνίδια της εποχής, μικροαντικείμενα και μόδα.Τον Μπίλλυ Μπο στα καλύτερά του.

  Να πάτε! Θα χαμογελάσετε, θα εκπλαγείτε, θα θυμηθείτε, θα νοσταλγήσετε.

 


Και μετά, πιείτε κι ένα καφεδάκι απέναντι στο "cartone".

Πολύ ωραία διακόσμηση,όλα τα αντικείμενα στους τοίχους είναι από χαρτόνι!

 Ευχάριστο περιβάλλον, ευγενές και εξυπηρετικό προσωπικό. Α! Και πολύ νόστιμο κέικ συνοδευτικό των ροφημάτων!

Τα ξαναλέμε την άλλη βδομάδα!

Ράνια Καραπιπέρη

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΤΕΧΝΗ, ΤΖΑΖ ΚΑΙ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΜΠΕΛ ΕΠΟΚ!

Το κρύο τσουχτερό. Αν και 12 το μεσημέρι οι διαβάτες λιγοστοί.

Στο νούμερο 59 του δρόμου η πόρτα γράφει “pull” και είναι σαν να σου δίνει υποσχέσεις για ζεστασιά και αχνιστό καφέ. Την ανοίγεις και μια μουσική τζαζ από τη Νέα Ορλεάνη σε τυλίγει και σε παρασύρει στα ενδότερα.

Ζεστή ατμόσφαιρα, αίθουσες μεγάλες ψηλοτάβανες, πάτωμα με παλιά ασπρόμαυρα πλακάκια.

 Χαλιά παντού, στους τοίχους "ανθισμένες"  ταπετσαρίες , τεράστιοι καθρέφτες με χρυσές κορνίζες, λάμπες αντίκες , καναπέδες στους τοίχους και λουλούδια   ανάμεσα σε κόκκινα αμπαζούρ.

Τα τραπέζια γεμάτα κόσμο και στο κέντρο το μπαρ με δεκάδες μπουκάλια και ποτήρια.

 Μπήκες στη μηχανή του χρόνου και ταξιδεύεις στο Παρίσι την εποχή του Τουλούζ Λοτρέκ! Δεν είμαστε καλά! Πριν από λίγο ήσουν στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Κολοκοτρώνη με τα μοντέρνα μπαράκια, τα αξεσουάρ και τα νήματα για πλέξιμο! Ε, λοιπόν αφέσου στο όνειρο και απόλαυσε τη μουσική, την ατμόσφαιρα, τη ζεστασιά, τον ωραίο καφέ και την κουβεντούλα με τις φίλες σου ! Κι αν εμφανιστούν σε λίγο  και χορεύτριες του καν καν ακόμα καλύτερα! 

 Φυσικά και οι χορεύτριες δεν μας έκαναν τη χάρη (μήπως ήταν ακόμα νωρίς;) και κάποια στιγμή έπρεπε να γυρίσουμε ξανά στο παρόν και να ανηφορίσουμε προς την στοά της οδού Κοραή για να δούμε την έκθεση των αποφοίτων της Σχολής καλών Τεχνών!

 Κι εκεί βρεθήκαμε στο μέλλον! Η μηχανή του χρόνου μας έκανε παιχνίδια μια κρύα μέρα του χειμώνα! 

Η νέα γενιά Ελλήνων εικαστικών δημιουργεί μοντέρνα έργα τέχνης και  χαίρεσαι να βλέπεις νέες τάσεις και πρωτοπόρες τεχνικές !

Σας μπερδέψαμε; Κι όμως! Όπως έλεγε μια παλιά φίλη της παρέας,  όσο κι αν γύρω σου επικρατεί ασχήμια κάπου πάντα θα βρείς κι ένα όμορφο σημείο. Θα επικεντρώσεις εκεί το βλέμμα σου και η ψυχή σου θα χαρεί! 

Οι ωραίες εικόνες της Αθήνας βρίσκοναι εκεί,

αρκεί να έχουμε έτοιμες τις αισθήσεις μας να τις 

ανακαλύψουμε!

Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!

Ελένη Μπαρού