Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018

ΟΙ ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ



Εδώ είμαστε πάλι! Η παρέα ξεκουράστηκε, ανανεώθηκε,
επέστρεψε με  καινούργιες προσδοκίες, νέα σχέδια. Γύρω  μας ένα φθινόπωρο μουδιασμένο και λίγο μελαγχολικό διαδέχεται ένα καλοκαίρι  που σημαδεύτηκε τραγικά.

 Οι  μέρες όμως ήταν  ακόμα ζεστές,  κι αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε τις περιπλανήσεις μας με  έναν περίπατο  σε   μικρά στενά δρομάκια, δύσβατα σε κάποια σημεία, με  απότομα σκαλιά, κάτω από την σκιά της βορειοανατολικής πλευράς του βράχου της Ακρόπολης.


Αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τα Αναφιώτικα.



  


Κάτω από τον ιερό  βράχο μια γειτονιά με μικρά γραφικά  σπιτάκια  που έχτισαν νησιώτες από την Ανάφη στα μέσα του 19ου αιώνα.  Είχαν έρθει για να οικοδομήσουν την  νέα πρωτεύουσα αλλά και το ίδιο το παλάτι του βασιλιά. 

Έχτισαν τα σπίτια τους και τα εκκλησάκια τους   με την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική  όπως την  ήξεραν στο  νησί τους.Κάποιοι απόγονοί τους ζουν ακόμα εδώ.









Σπιτάκια  φροντισμένα από τους σημερινούς ιδιοκτήτες τους,



















 ενώ άλλα, εγκαταλειμμένα  στην τύχη τους, θυμίζουν  περασμένες δεκαετίες.






 Μικρές αυλές  και από  κάτω να απλώνεται η πόλη ολόκληρη,





παραθυράκια απ' όπου οι περαστικοί ρίχνουν μια φευγαλέα ματιά  στο εσωτερικό του σπιτιού,γατούλες παντού







δωμάτια με φωτογραφίες στους τοίχους  και  μια ωραία ζωγραφιά απέξω, 


και μια θέα από εκεί πάνω που σου κόβει την ανάσα.




Γλάστρες με ξερά  λουλούδια στα στενά  δρομάκια  - νιώθεις ακόμα την παρουσία αυτού πού   κάποτε  τα φρόντιζε,














αλλά κι άλλες, με  περιποιημένα και θαλερά  φυτά.







Σκαλοπάτια και άλλα σκαλοπάτια που  όλο τ' ανεβαίνεις και τ΄ανεβαίνεις στρίβοντας  δεξιά κι αριστερά,  ένας λαβύρινθος που οδηγεί στις ρίζες του βράχου.   Μία  ζωντανή εικόνα της οικιστικής παράδοσης της Αθήνας. 
'Εχει ένα ....επίκαιρο  ενδιαφέρον να αναφέρουμε ότι τα σπιτάκια στ' Αναφιώτικα κτίστηκαν παράνομα και  οι  τότε αρχές  δεν πήραν κανένα δραστικό μέτρο  για να εμποδίσουν την αυθαίρετη δόμηση της συνοικίας!


 Στην επιστροφή, κατηφορίζοντας προς την Πλάκα, με έκπληξη παρατηρήσαμε  ότι δεξιά κι αριστερά του μονοπατιού  βρίσκονταν  εντοιχισμένα κομμάτια από πλάκες  με χρωματιστές τοιχογραφίες. 
 
Από πού τα έφεραν; Πώς βρέθηκαν εκεί; Αυτή η πόλη κρύβει παντού εκπλήξεις και αντιθέσεις αφού

στο  τέλος του μονοπατιού μας περίμενε και μια σύγχρονη τοιχογραφία! 

   
΄Οταν φτάσαμε στην Πλάκα  καθήσαμε στο Καφενείο, ήπιαμε σπιτικές λεμονάδες και βυσινάδες και μιλήσαμε για το καλοκαίρι που πέρασε!

Αθήνα, μια πόλη με ιστορικά μονοπάτια, νοσταλγικά καφενεία, σύγχρονα  κτήρια και προχωρημένα    καφέ  που περιμένουν να τα ανακαλύψουμε και αυτόν τον χειμώνα.

Καλώς σας βρήκαμε λοιπόν! Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα. 

Ελένη Μπαρού