ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ

Διαβάσαμε στις κριτικές κινηματογράφου ότι η ταινία είναι ένα τεχνικό επίτευγμα, ένα φιλόδοξο εικαστικό στοίχημα, μια πρωτότυπη προσπάθεια να μιλήσει για την ζωγραφική ή ίδια η ζωγραφική! 

Αυτά ήταν αρκετά για να πάμε οπωσδήποτε να δούμε την ταινία "Loving Vincent".

 Και πράγματι, θαυμάσαμε την δύσκολη υλοποίηση μιας τολμηρής ιδέας κάποιων ρομαντικών καλλιτεχνών, να ζωντανέψουν δηλαδή η ζωή του ζωγράφου Βίνσεντ Βαν Γκόγκ και την παρεξηγημένη ιδιοφυΐα του, σε μια ταινία όχι με ηθοποιούς,

 αλλά με 65.000 κινηματογραφικά καρέ - ελαιογραφίες που ζωγραφίστηκαν στο χέρι μέσα σε μερικούς μήνες!

Πάνω από 120 ζωγράφοι έβαλαν το χεράκι τους για να ολοκληρωθεί αυτό το μικρό κινηματογραφικό θαύμα, ανάμεσα σ' αυτούς και 20 Έλληνες!

Όπως ήταν λογικό, η αισθητική τους αντέγραψε την τεχνοτροπία του Ολλανδού ζωγράφου και έτσι πέτυχαν να ζωντανέψουν το έργο του, δουλεύοντας με τις ξέφρενες παχιές πινελιές του και τα εκθαμβωτικά του χρώματα.

Η ταινία μέσα από την ιστορία μιας επιστολής του Βαν Γκόγκ, προσπαθεί να ανακαλύψει το καλλιτεχνικό μυστικό του,να προσεγγίσει εικαστικά τη ζωή και το έργο του, να ρίξει

φως στην ταραγμένη αλλά και ιδιοφυή του προσωπικότητα,

καθώς και στον τρόπο που αποτύπωσε την εκφραστικότητά του στον καμβά και έφερε μια εικαστική επανάσταση.

Όλα αυτά τα απολαύσαμε κάποιο φθινοπωρινό βράδυ αλλά μην ξεχνάμε ότι και τα πρωινά αυτής της εβδομάδας ήταν γεμάτα εκτυφλωτικό φως σαν τους πίνακες του Βίνσεντ!

Ο ωραίος καιρός μας κατέβασε λοιπόν για καφεδάκι στην Νέα Σμύρνη σε ένα χαριτωμένο καφέ με διαφορετικό ύφος και προσωπικότητα.

Το λένε dtale café και η αυλή του όπως και οι τοίχοι του ήταν στολισμένοι με φαντασία και δημιουργικότητα.

Απολαμβάνεις τον καφέ σου , την σοκολάτα σου ή το γλυκό σου

 και περιστοιχίζεσαι από όμορφα αντικείμενα που μπορείς και να τα αγοράσεις κιόλας αν θέλεις!

Αυτό το φθινόπωρο μας έφερε ηλιόλουστες μέρες και γλυκές βραδιές. Μια ταινία και ένα καφεδάκι με φίλους τις έκαναν απολαυστικές!

Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!

Ελένη Μπαρού

ΚΑΘΕ ΣΤΙΧΟΣ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ!

Το ποίημα ήταν η αφετηρία. Ο στίχος  ήταν  η έμπνευση. Τα εργαλεία της χαρακτικής  ήταν ο δρόμος. Και κάπως  έτσι, ή ιδέα έγινε εικόνα και τυπώθηκε στο χαρτί!
 

Δώδεκα και μισή. Γρήγορα πέρασεν η ώρα
απ' τες εννιά που άναψα την λάμπα,
και κάθισα εδώ. Κάθομουν χωρίς να διαβάζω, 
και χωρίς να μιλώ. Με ποιόνα να μιλήσω
κατάμονος μέσα στο σπίτι αυτό.
Κ.Π. Καβάφης

 

Ελένη  Μπαρού  

Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ
και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πώς αντέ 
Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πώς αντέχεις
μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές 

Μ. Θεοδωράκης

Έλενα  Γιαχρίτση 

Πού θα πάτε, πού θα πάτε! Να, ξυπνάει ο μιναδόρος
και της θάλασσας ο μούτσος κι ο λιγόλογος σκαφτιάς.
Πες και πες οι απλοί διδάχοι, στα στερνά θα πιάσ’ ο σπόρος
κι είναι πια φουρτούνας βόγγος η φωνή της εργατιάς.
Γ. Κατζιούλας

Δώρα Λατρώνη

Σαν βγεις στο πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι....

Κ.Π.Καβάφης

Λένα Δέδε 

Μαζί τους εγώ το χέρι κινώ
Ποιητής των νεφών και των κυμάτων!
Στο σεμνό τενεκέ  με το χρώμα βουτώ
Τα πινέλα μαζί τους και βάφω:
Τα καινούργια σκαριά 
Τα χρυσά και τα μαύρα εικονίσματα!
Ο. Ελύτης 

Πηνελόπη Τροχίδη

Στα μάτια παίζει τ' άστρο της αυγής

ο ήλιος πλένει τ’ όνειρο της γης
πλατύ ποτάμι η αγάπη και βαθύ
κουράστηκε και πάει να κοιμηθεί

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας
να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί

Στα χείλη καίει πικρό μικρό φιλί
ποιο μακρινό ταξίδι σε καλεί
θα φύγεις ξένε, άσπρα τα πανιά
παραμονεύει η λησμονιά

Β. Γκούφας

 Βενετία Τσατίρη

Ακόμη βρέχει. Αιωνίως φαίνεται να βρέχει. Κι αιωνίως θα κυκλοφορώ με μιαν ομπρέλα ψάχνοντας για μια πολίχνη ροζ γεμάτη ωραία υπαίθρια ζαχαροπλαστεία. 

Ο. Ελύτης

Βασιλική Κωστοπούλου

Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

 Ν.Γκάτσος

Μπάμπης Παπαθεολόγου


Ο επόμενος κύκλος δημιουργίας,  που αρχίζει τώρα στο εργαστήρι  χαρακτικής, ελπίζουμε να φέρει καινούργιες προκλήσεις και ενδιαφέροντα θέματα. Εδώ θα είμαστε να τα παρακολουθούμε.

Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!

ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟ ΝΕΡΟ!

Αυτή τη βδομάδα συναντήσαμε ....το νερό!  Κατ αρχάς μας  ήρθε από τον ουρανό.  Μπήκε για τα καλά το φθινόπωρο και η βροχή  ήρθε ευπρόσδεκτα  να ξεπλύνει τους δρόμους, τα δέντρα, τα κτήρια, ολόκληρη την πόλη, από την σκόνη του κατάξερου  καλοκαιριού.

Κατόπιν   το συναντήσαμε   κατεβαίνοντας νότια και δεν ήταν στη θάλασσα!

Το νερό είναι πηγή ζωής και αυτοί που δημιούργησαν  το Κέντρο Πολιτισμού ΄Ιδρυμα  Σταύρος Νιάρχος  σκέφτηκαν  πολύ σοφά  ότι   μια συνεχόμενη επιφάνεια νερού  θα έδινε μιαν άλλη διάσταση  γαλήνης και ηρεμίας  στα  διπλανά επιβλητικά τσιμεντένια κτήρια.

Περπατήσαμε δίπλα στο κανάλι  και είχαμε   την ψευδαίσθηση  ότι κάναμε έναν ρομαντικό περίπατο στην όχθη ενός ποταμού! 

Το κανάλι στην άκρη του έχει ένα  αρκετά συμπαθητικό καφέ. Βρήκαμε μόνο  κρύα πιάτα και σελφ σέρβις καφεδάκι. Δεν απογοητευτήκαμε όμως! Μπροστά  μας  είχαμε το υγρό στοιχείο και δίπλα μας ανθρώπους που το απολάμβαναν.


Μετά  το βρήκαμε πάλι  στους τοίχους μιας έκθεσης! Στη γνωστή μας ΣΤΟΑΡΤ της Κοραή το νερό που  δίνει ζωή,  ζωντάνεψε και τους πίνακες τριών κοριτσιών που ζωγράφισαν τοπία με υπέροχες υδατογραφίες.

Δύο ελληνίδες και μία κινέζα περιέγραψαν τις γαλάζιες αναμνήσεις τους από το ελληνικό τοπίο σε ακουαρέλες  γεμάτες φως, ανάλαφρες και ονειρικές ! Το νερό εδώ πηγή δημιουργίας!

Και έπειτα το  νερό ήρθε  σε μια κολυμπήθρα!

Η βάφτιση της εγγονής της φίλης μας, μας έφερε, ένα δροσερό  πρωινό, στα σκαλιά μιας εκκλησίας. Ροζ μπαλόνια, χαρούμενες αγκαλιές, πολλές ευχές   και  ένα ..... σαστισμένο  γλυκό μωράκι.  

Το νερό εδώ πηγή ελπίδας για μια χαρούμενη ζωή!



Κάθαρση, ζωή,δημιουργία, ελπίδα από ένα φθινόπωρο που  μόλις κατέφτασε. Ας τα χαρούμε  όπως  μπορεί ο καθένας μας  καλύτερα.
 
Τα  λέμε την επόμενη εβδομάδα! 

Ελένη Μπαρού