Ο ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ 75

Ένα κασόνι  σε μια γωνιά. Πηγαίνεις κοντά  κι από μέσα ακούγονται ομιλίες, γέλια, χειροκροτήματα! Τι παράξενο! Το καπάκι  ανοίγει σιγά σιγά και εμφανίζονται  οι γελαστές  μάσκες μιας παράστασης!

 Είναι οι Αχαρνείς,  που δεν έχουν σταματήσει να φωνάζουν,να τραγουδούν να σατιρίζουν, να ζουν το ένδοξο παρελθόν τους όπως εκείνη  την ωραία   βραδιά που έπαιξαν   στην Επίδαυρο. Τις φόρεσαν οι ηθοποιοί του  Θεάτρου Τέχνης!

 Ένας άντρας σκεφτικός και λίγο θλιμμένος. Ήταν  ανάμεσα  στους σοφούς γέροντες του χορού των Περσών. Αισχύλος από το Θέατρο Τέχνης!

Τα φτερά των ορνίθων!  Τα φόρεσαν οι ηθοποιοί του Θεάτρου Τέχνης και πέταξαν  στη  μακρινή χώρα της νεφελοκοκκυγίας!  Πέταξαν όμως  και σ' όλον τον κόσμο παίζοντας σ' αυτήν την κλασσική  παράσταση!

Μάσκες αστείες, τρομακτικές , εντυπωσιακές και 

δίπλα τους η καημένη η  Ειρήνη δεμένη. 
Παππούς Αριστοφάνης  από το Θέατρο Τέχνης!

Θέατρο Τέχνης:  Κάρολος Κουν, υπόγειο, τετράγωνη σκηνή, αμφιθεατρικά καθίσματα, μυσταγωγία, πρωτοπορία, σπουδαία κείμενα, παγκόσμιος  και ελληνικός θεατρικός λόγος,  καλλιτέχνες αφιερωμένοι στην τέχνη τους. 

 Αλλά και Επίδαυρος και περιοδείες και συμμετοχές στα μεγαλύτερα  φεστιβάλ και  εγκωμιαστικές κριτικές  και σκηνικά και κοστούμια  φιλοτεχνημένα 

από μεγάλους  έλληνες εικαστικούς όπως αυτή η αφίσσα του Γιάννη Τσαρούχη!

 Πήγαμε στην έκθεση στην ΣΤΟΑΡΤ  και είδαμε να παρουσιάζονται μπροστά μας  75 αντικείμενα  καλλιτεχνικής και συναισθηματικής αξίας, από τη μακρόχρονη και γόνιμη πορεία του Θεάτρου Τέχνης.

 Γιατί 75; Γιατί πέρασαν 75 χρόνια  από τότε  που ιδρύθηκε αυτή η θεατρική  σκηνή που αποτελεί ένα σημαντικό μέρος της  θεατρικής ιστορίας του τόπου μας.

Ο αριθμός λοιπόν  75 είναι συμβολικός.  

75 αντικείμενα, ένας φόρος τιμής σ' αυτό το ιστορικό θέατρο  που χάρισε στους θεατές του  στιγμές απόλυτης θεατρικής απόλαυσης. Ένα σπουδαίο αρχείο που  αριθμεί  κοστούμια, τμήματα σκηνικών από ιστορικές  παραστάσεις, όπως οι «Όρνιθες» και οι «Πέρσες», προγράμματα, αφίσες, μακέτες, φωτογραφίες,  κριτικές και αποκόμματα εφημερίδων.

Πολλά από αυτά  εκτίθενται για πρώτη φορά.






  Φεύγοντας απο την έκθεση  διασχίσαμε την πολυσύχναστη στοά Κοραή και προτιμήσαμε ένα πιο ήσυχο καφέ στην πλατεία Αγίων Θεοδώρων  με βίντατζ διακόσμηση και δερμάτινους καναπέδες.

  Παγωμένος καφές  και  πολύ νερό  για λίγη δροσιά μες την ζεστή Αθήνα!




Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!

Ελένη Μπαρού

Ο ΟΜΗΡΟΣ, Ο ΓΚΑΙΤΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΗΡΕΜΗ ΠΟΛΗ

Αυτή τη βδομάδα ταξιδέψαμε! Πετάξαμε  έξω από τα σύνορα της Ελλάδας και προσγειωθήκαμε στην καρδιά της Ευρώπης. Σε μια πόλη  που την ίδρυσαν οι Ρωμαίοι, πέρασε από τον Μεσαίωνα στην Αναγέννηση, έζησε καταστροφές και πολέμους  και τώρα πλέον είναι το κέντρο  της Ευρωπαϊκής οικονομίας!

Η Φρανκφούρτη  έχει χτιστεί στις όχθες του ποταμού Μάιν που κυλά ήρεμα τα νερά του πλάι σε επιβλητικά ιστορικά  κτήρια,καθεδρικούς ναούς   αλλά και πανύψηλους ουρανοξύστες!

 Βέβαια για εμάς τους Έλληνες ο Μάιν επιφυλάσσει και μιαν άλλη έκπληξη:

Διασχίζοντας μια από τις γέφυρές  του βλέπεις από πάνω σου  την επιβλητική πινακίδα που αναγράφει στα ελληνικά τους στίχους του Ομήρου από την Οδύσσεια: «ΠΛΕΩΝ ΕΠΙ ΟΙΝΟΠΑ ΠΟΝΤΟΝ ΕΠ ΑΛΛΟΘΡΟΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ» που σημαίνει «Πλέοντας μέσ’ το μελανό πέλαγος μ’ αλλόγλωσσους ανθρώπους»....Λένε ότι ο λόγος που επιλέχθηκε ο συγκεκριμένος στίχος είναι επειδή η Φρανκφούρτη είναι μια πόλη  πολυπολιτισμική. 

Πράγματι στους δρόμους της,  κυκλοφορούν άνθρωποι από όλον τον κόσμο και φαίνεται να  ζουν όλοι  μαζί ήρεμα και  ειρηνικά. Σχεδόν παντού  θα ακούσεις δίπλα σου να μιλούν  και  ελληνικά!

Η  πόλη αποπνέει μιαν ηρεμία  που σ' εμάς τους Έλληνες φαίνεται  λίγο παράξενη  έτσι όπως  έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ τον θόρυβο  των αυτοκινήτων και των μηχανών,το μποτιλιάρισμα στους δρόμους, τον εκνευρισμό στα πρόσωπα των  κατοίκων, τις δυνατές φωνές στα μαγαζιά, τα  μουτζουρωμένα κτήρια.  Όταν λοιπόν  βλέπεις να περνούν λίγα αυτοκίνητα γύρω σου, καθόλου μηχανάκια, μικροί και μεγάλοι να κυκλοφορούν με ποδήλατα, στα καφέ και στα εστιατόρια όλοι  να μιλούν χαμηλόφωνα, τα πεζοδρόμια και τα κτίσματα να είναι  πεντακάθαρα   δεν γίνεται να μην το παρατηρήσεις!

΄Οχι ότι δεν υπάρχει ζωντάνια  στην πόλη. Μάλιστα καθώς ήταν πολύ καλός ο καιρός, όλοι είχαν ξεχυθεί στους δρόμους, ψώνιζαν ή  λιάζονταν, έπιναν  καφέ  η απολάμβαναν την μπύρα ή το κρασί τους!

 

 

Τα ποδήλατα παρκαρισμένα απ΄ έξω και στην βεράντα ή στον κήπο, καφές και κρουασάν!

Τα πεζοδρόμια τεράστια  με παρτέρια στο πλάι   να περπατάς και να απολαμβάνεις τα ωραία σπιτια με τις περίτεχνες πόρτες  και τους κήπους.

 Μετρό, λεωφορεία, τραμ να σε πηγαίνουν σε κάθε γωνιά της πόλης.  Αν και οι σταθμοί του μετρό  παλιοί και χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα σε κάνουν να νιώθεις υπερήφανος τουλάχιστον για τους ωραίους και αστραφτερούς σταθμούς του μετρό της Αθήνας!

 Η είσοδος του σταθμού εδώ είναι ένα βαγόνι  που ... ξεπετάγεται από τη γη!

 Στα ισόγεια διαμερίσματα που τα παράθυρά τους βλέπουν στο δρόμο δεν υπάρχει ούτε ένα που να έχει κάγκελα, μόνο ζαρντινιέρες με λουλούδια!

Η πόλη έχει 40 μουσεία κάθε είδους! Αυτό το επιβλητικό κτήριο στεγάζει το μουσείο Σταίντελ 

με χαρακτικά του Ντύρερ, 





αλλά και ζωγραφική όλων των μεγάλων ζωγράφων  της Ευρώπης  από την Αναγέννηση ώς τους ιμπρεσιονιστές!

Έργο του Βερμέερ  από το ίδιο μουσείο

  Εκεί και  ο Γκαίτε, σπουδαίο τέκνο της Φρανκφούρτης το άγαλμα του οποίου δεσπόζει στο κέντρο της πόλης.

 Δεν μοιάζει με τον πύργο  από το παραμύθι της Ραπουνζέλ;

Λένε ότι το  ταξίδι είναι το μόνο πράγμα που μπορείς να αγοράσεις και να σε κάνει πιο πλούσιο! Πλούσιο σε εικόνες, εμπειρίες, περιπέτειες, καινούργιες  γνωριμίες! Χαρήκαμε που μοιραστήκαμε  μαζί σας λίγο από αυτόν τον πλούτο.

Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!

Ελένη Μπαρού