Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016

Καλλιτέχνης, ακτιβιστής,ανατρεπτικός



Και φυσικά εννοούμε τον  Ai Weiwei, τον διάσημο κινέζο εικαστικό, τον πιο επίκαιρο καλλιτέχνη των ημερών μας. Τον γνωρίσαμε καλύτερα όταν επισκέφθηκε τη χώρα μας με αφορμή το δράμα των προσφύγων, αλλά και από την έκθεσή του στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης που ήταν και η πρώτη παρουσίαση έργων του σε αρχαιολογικό μουσείο παγκοσμίως!


Ένας καλλιτέχνης μεγάλου βεληνεκούς με τα έργα του να έχουν φιλοξενηθεί στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου, ευαισθητοποιημένος ιδιαίτερα στο προσφυγικό, όπως και στις διώξεις κατά των ατομικών ελευθεριών.



Η έκθεση είχε σκοπό να μυήσει το κοινό στην καλλιτεχνική προσέγγιση του Ai Weiwei, μέσα από πολλά και σημαντικά έργα του:







Τα μικρά ξύλινα φέρετρα. Τραγική αναμνηση του σεισμού του Σετσουάν το 2008 αφού τότε σκοτώθηκαν χιλιάδες παιδιά όταν κατέρευσαν τα σχολεία τους.












Ένα “δέντρο” γεμάτο φως που το αντανακλούν χιλιάδες μικρά κρυσταλλάκια!







 



Μια μαρμάρινη κάμερα στο κέντρο και γύρω της εντυπωσιακή ταπετσαρία γεμάτη χρυσές κάμερες και πουλάκια του τουίτερ, νέα πλέον σύμβολα της εποχής μας.





 



Γρασίδι “ από μάρμαρο συμβολίζει τον κινέζικο λαό.








 





Ονομασία του έργου: Σταφύλια!






Ένα κυκλαδικό ειδώλιο, σε φυσικό μέγεθος, το «Standing Figure»- ένα νέο έργο του, αποκλειστικά εμπνευσμένο από τη συλλογή του Μουσείου. Εκτίθεται εκεί ανάμεσα στα φημισμένα αρχαιολογικά εκθέματα της μόνιμης συλλογής και “συνομιλεί” με αυτά!




 Στην βεράντα του πρώτου ορόφου ανεμίζουν τρεις σημαίες σε χρώματα του καλλιτέχνη: Η ελληνική, εκείνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο κέντρο η σημαία του απάτριδος, με το κορμάκι του αδικοχαμένου Αϊλάν να διακρίνεται κάθε φορά που η σημαία ανοίγει από τον ελαφρύ αέρα.



Δεν λείπουν και φωτογραφίες ελλήνων φωτογράφων με θέμα τους πρόσφυγες που εκτίθενται παράλληλα με αυτές του καλλιτέχνη από τις δράσεις που ανέπτυξε τους τελευταίους μήνες που πέρασε στην Ελλάδα, καταγράφοντας την προσφυγική κρίση.





Μια έκθεση συναρπαστική, όπου η τέχνη συναντά την πολιτική, ο κινεζικός πολιτισμός τον ελληνικό και οι αρχαίοι κυκλαδίτες τον σύγχρονο κόσμο!

Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!!

Ελένη Μπαρού




Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

ΟΤΑΝ Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΟΥ ΚΟΒΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ: Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος


Αυτή την εβδομάδα είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε το ΚΠΙΣΝ και να παρακολουθήσουμε την ξενάγηση σ' αυτόν τον καταπληκτικό χώρο παιδείας, πολιτισμού και ψυχαγωγίας. Η ξενάγηση εξελίχθηκε σ έναν ύμνο στην Αρχιτεκτονική και στη σύγχρονη τεχνολογία!
Ειδαμε και θαυμάσαμε ένα από τα μεγαλύτερα κατασκευαστικά  έργα στην πρόσφατη ιστορία του τόπου, ένα δείγμα της παγκόσμιας πρωτοπορίας.

'Ενα επίπεδο αρχικά οικόπεδο που μεταμορφώθηκε σε ένα  όμορφο τοπίο, στο οποίο εκτός από τα επιβλητικά κτήρια που πρόκειται να στεγάσουν την Λυρική Σκηνή και την Εθνική Βιβλιοθήκη, δημιουργήθηκε κι ένας τεχνητός λόφος όπου φυτεύτηκαν χιλιάδες φυτά, καθώς και ένα κανάλι με θαλασσινό νερό που μοιάζει να συνομιλεί με τη θάλασσσα που βρίσκεται εκεί κοντά!

Καταπληκτικές αίθουσες μουσικής και θεάτρου,με την καλύτερη δυνατή ακουστική και  επενδυμένες με ξύλο και κόκκινο βελούδο!





Έργα τέχνης που αιωρούνται από ψηλά.











  Χώροι με την καλύτερη ηχομόνωση για τις πρόβες των καλλιτεχνών!
Σειρές ολόκληρες καθισμάτων που κλείνουν και εξαφανίζονται με έναν μαγικό τρόπο!


Τεράστιοι πύργοι με ράφια έτοιμοι να γεμίσουν με χιλιάδες βιβλία!










Ευχάριστοι χώροι που περιμένουν τους φίλους των βιβλίων να τα δανειστούν και να τα διαβάσουν. Όλα οργανωμένα και μελετημένα μέχρι και  την τελευταία τους λεπτομέρεια.
Εξοπλισμένα στούντιο και αίθουσες για νέους δημιουργούς.



 Και επάνω ψηλά το στέγαστρο, ανάλαφρο σαν να ακουμπάει μαλακά πάνω στο κτήριο!





Φύγαμε με μια βαθειά ικανοποίηση.

ΥΓ. Εκτός από τους αρχιτέκτονες και τους μηχανικούς δεν μπορείς παρά να θαυμάσεις και τους εργάτες που έφτιαξαν με τα χέρια τους αυτό το έργο! 

Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα! 

Ελένη Μπαρού
 

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΛΙΝΑΣ 12/10/16

 Στο παλιό εργοστάσιο Πίλ Πούλ, ένας χώρος απλός αλλά επιβλητικός, λιτός αλλά μεγαλοπρεπής,μα πιο πολύ νοσταλγικός. Τα μόνιμα εκθέματα-η λαϊκή τέχνη του Καραγκιόζη και η γειτονιά της παλιάς Αθήνας

Όσες φορές και να τα δείς σε   
                   κάνουν να χαμογελάς, προσεγμένα, ολοκληρωμένα, σαν παλιά καλή                                              ελληνική ταινία.


Αυτή τη φορά αφορμή για την επίσκεψή μας ήταν η έκθεση για την απελευθέρωση της Αθήνας το 1944. Θα πεί κανείς πόσες φορές τα έχουμε δεί. Ο πόνος όμως, το σφίξιμο στο στομάχι, η αδυναμία να συλλάβει ο νούς αυτά που βλέπει και διαβάζει είναι ίδιος κάθε φορά.
Ο πόλεμος και οι συνέπειές του, η ανυπαρξία της ανθρωπιάς τότε και σήμερα, ίδια. Αναρωτιέται κανείς πώς ο πολιτισμένος συνάνθρωπος ξεχνά τις αξίες του στο δρόμο για τον πόλεμο, χάνει συναίσθηματα και αισθήματα στην πορεία για την καταστροφική του νίκη.

Κάθε φορά είναι σαν την πρώτη φορά!
Κάθε φορά αξιζει! Για να μην ξεχνάμε και να μην επαναπαυόμαστε!
Την άλλη βδομάδα πάλι.

Από τη Ράνια Καραπιπέρη

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Πιστή στο πνεύμα της ταυτότητάς μας-παρέας μας για κάτι σημαντικό και ενδιαφέρον, θέλω να σας παραθέσω ένα ποίημα του φίλου μου Θανάση Τρακόσα για την αγάπη.


                           ΑΛΛΙΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ
                   (ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ)

*

Μαζί  στα μονοπάτια του Έρωτα
κάτω απ’ τις ανθισμένες πασχαλιές του Μάη
Στα νοτισμένα απ´ τη μπόρα δρομάκια του δειλινού
Να την κρατάς και να σε κρατά απ´ τη μέση
Αλλιώς η αγάπη δεν είναι αγάπη                                                           5

Δισταγμοί μπλεγμένοι στους βρόγχους της αμφιβολίας
Ψίθυροι τ’ αγέρα μέσ’ από τις γρίλιες
Έρωτας δισταχτικός Χαμηλόφωνοι στεναγμοί
                   Κι η σκέψη «μήπως τ’ άγγιγμα ήταν τυχαίο»
Αλλιώς η αγάπη δεν είναι αγάπη                                                           10

Μάτια υγρά σαν τον ουρανό πριν τη βροχή
που ψιθυρίζουν του έρωτα τους καημούς
Τις πίκρες γλυκαίνοντας του καιρού
Μα κι ένα ξίφος να δοκιμάζει την πίστη σου
Αλλιώς η αγάπη δεν είναι αγάπη                                                           15

Πίσω απ´ τα θαμπά παράθυρα
Με τα χέρια να συμπλέκονται πάνω στο τραπέζι
Να μη μιλάει να σε κοιτάζει να χαμογελά να χαμογελάς
Σκηνή  μοναδική μα και συνήθης
Αλλιώς η αγάπη δεν είναι αγάπη                                                            20


                             **

                   Ο δρόμος μπαίνει στην κάμαρη
                   Στη σκάλα ο Πόθος προχωρά κι επιστρέφει
σαν το ποτάμι στους μαιάνδρους του
Το χάδι κυλά στο μάγουλο
Αλλιώς η αγάπη δεν είναι αγάπη                                                             25

Σε ξενοδοχεία με μικρά δωμάτια και κίτρινους γλόμπους
Και σ´ άλλα με τη μυρωδιά του παρελθόντος χρόνου
Σε κρεβάτια πρόχειρα στρωμένα με λινό                                          γυμνοί στ΄αντιφέγγισμα των φωτεινών επιγραφών
                   Αλλιώς η αγάπη δεν είναι αγάπη                                                             30

Ονειροφαντασιά που τη νοιώθεις ως την
τελευταία νότα των κυττάρων σου
Ο λάγνος λάκκος που μπαίνεις και χάνεσαι
όπως το καράβι στη δίνη του φωτός
                   Αλλιώς η αγάπη δεν είναι αγάπη                                                              35

Η λαχτάρα που γεννιέται ξανά και ξανά
απ’ τη σάρκα και το συναίσθημα
φλόγα που ξεπετιέται απ´ τις στάχτες
κυλιόμενη αστραπή μέσα απ’ τα μαύρα σύννεφα
                   Αλλιώς η αγάπη δεν είναι αγάπη                                                              40

                       ***

Πεταλούδα στην αγκαλιά σου
Λουλούδι στην παλάμη σου
Και στη σαγήνη των σειρήνων του έρωτα
μ’ ένα τρυφερό φιλί πετώντας τις αμφιβολίες
να συναντάς την απεραντοσύνη τoυ σύμπαντος
Αλλιώς η αγάπη δεν είναι αγάπη                                                               46

 Κι όταν αυτή κόκκινη λιβελούλα στο βράχο
αγναντεύει  το μακρινό ταξίδι και τ’ αστέρι της ζωής
στην άκρη του χρόνου που μπορεί την αγάπη να φθείρει
                   Τότε σύ πρέπει τ’ όραμα να κρατάς ζωντανό
προσπαθώντας τον εγωισμό να υποτάξεις
Αλλιώς η αγάπη δεν είναι αγάπη                                                               52

Και σαν ο εφιάλτης σε ξυπνά το χάραμα
λουσμένο στον ιδρώτα με το φόβο φωλιασμένο
στην καρδιά που σπαρταράει στ’ ονείρου τις αλήθειες
Συνοδειά δίπλα η ανάσα της η ανεπαίσθητη αύρα της
                   και η ζεστή  αγκαλιά της να σε γαληνεύει
                   Αλλιώς η αγάπη δεν είναι αγάπη                                                               58

Αστέρι Άνεμος Ήλιος Φεγγάρι
Θάλασσα Λίμνες Ποτάμια
Βουνά Χιόνι Αγκαλιά
Βροχή Αγκαλιά, Αγκαλιά
Μαζί για πάντα μαζί για πάντα
Αλλιώς η αγάπη δεν είναι αγάπη                                                             64

ΑΘΑΝ.  ΤΡΑΚΟΣΑΣ
                   ΣΚΙΑΘΟΣ ΟΚΤΩΒΡΗΣ  2012–ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2016

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ....

Όπως βλέπετε το όνομα του blog μας είναι  "ΚΑΘΕ ΒΔΟΜΑΔΑ"  Πρέπει όμως να ενημερώσουμε όλους εσάς που μας διαβάζετε,  ποιός ήταν ο λόγος  που το  σκεφτήκαμε,  το  σχεδιάσαμε και  τελικά το πραγματοποιήσαμε!

Κάποτε λοιπόν  δουλεύαμε μαζί.  Πάντα όμως  λέγαμε ότι  όταν πάρουμε σύνταξη, δεν θα διαλύσουμε την παρέα μας  αλλά θα συνεχίσουμε να συναντιόμαστε και να απολαμβάνουμε αυτά που η καθημερινή δουλειά δεν μας επέτρεπε τότε. 

Και το καταφέραμε!! Πάει αρκετός καιρός πλέον, που αδιαλείπτως χειμώνα καλοκαίρι συναντιόμαστε ΚΑΘΕ ΒΔΟΜΑΔΑ!!! 

Κάθε καινούργια εβδομάδα  φέρνει λοιπόν  στην παρέα μας, που  εν τω μεταξύ διευρύνθηκε και πλουτίστηκε με νέα μέλη, κάτι καινούργιο,  κάτι ενδιαφέρον, κάτι σημαντικό,  από αυτά που συμβαίνουν  συνέχεια  στην πόλη  μας αλλά  και έξω απ΄αυτήν. 
Μπορεί βέβαια να φέρει και ένα απλό καφεδάκι σε μια από τις πολλές και ωραίες γωνιές της Αθήνας, αλλά και κι αυτό είναι εξίσου  απολαυστικό!

Το πιο πολυτιμα όμως από όλα που μας  φέρνει η καινούργια εβδομάδα, είναι η φιλία, η συντροφιά, η κατανόηση, η αλληλοεκτίμηση ...
 

Σας φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά? Εδώ λοιπόν είμαστε από αυτό το blog, να συναντιόμαστε και  με εσάς  για  να βρίσκουμε νέες εξορμήσεις,  να ανακαλύπτουμε  κρυφές γωνιές της πόλης, να περνάμε δημιουργικά το χρόνο μας και  όλοι μαζί να διαβάζουμε τίς διηγήσεις  μας. 



Και που ξέρετε, μπορεί όλο αυτό να δώσει νέες ιδέες  σ' όλους εσάς που μας διαβάζετε  και να γίνει αφορμή  να σχηματιστούν νέες παρέες ! 
 

Ελένη Μπ.
Ελένη Ψ.
Ελένη Φ.
Λένα  Π.
Φεβρωνία Φ.
Αννίτα Φ.
Ράνια Κ.



Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016

Δεν θα δώ ξανά το καλοκαίρι να φεύγει - Τσαρούχης



Πίνακας απο το "ΣΤΟArt" που επισκεφθήκαμε αυτή την εβδομάδα









Χώρος τέχνης όπου θα βρείς στον 1ο όροφο να εκθέτουν έργα διάφοροι κατά καιρούς ζωγράφοι, αυτό το διάστημα ως τις 6 Οκτωβρίου του Δ. Κούκου
Αποτέλεσμα εικόνας για δημητρης κουκος ζωγραφος

Στο 2ο όροφο υπάρχει αρχείο νεοελληνικής τέχνης και μουσειακού υλικού απο συμμετέχοντες Έλληνες καλλιτέχνες σε διεθνείς εκθέσεις του 19ου και 20ου αιώνα.



Αρχείο που με πολύ μεράκι και αφοσίωση ζωής έχει συλλέξει και επιμεληθεί ο Δ.Παπαγεωργόπουλος, ο οποίος και μας ξενάγησε στους 2 ορόφους και στη μικρή σοφίτα που την έχει κοσμήσει  με χαλιά, πίνακες και ένα ψηφιδωτό τραπεζάκι του γλύπτη και ζωγράφου Τάκη Παρλαβάντζα, πρωτοπόρου της ανεικονικής ζωγραφικής στη χώρα μας και ονομαστός για τη ζωγραφική του σε μεγάλες επιφάνειες. Έργο του κοσμεί την πρόσοψη του μεγάρου της Εστίας της Ν.Σμύρνης σε επιφάνεια 100τμ.

Μετά λοιπόν από αυτή τη σύντομη περιήγησή μας ΣΤΟΑrt, καταλήξαμε να τρώμε ένα art γλυκό στη πλατεία Aγ. Θεοδώρων











Αυτά μέχρι την επόμενη εξόρμησή μας!

Και καλό φθινόπωροοοο!!!