ΕΝΑ ΓΑΪΤΑΝΑΚΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥΧΡΩΜΕΣ ΚΛΩΣΤΕΣ

Βρεθήκαμε στα Πετράλωνα αυτήν την εβδομάδα. Σ' ένα μικρό δρομάκι, την  οδό Πολυφήμου, ανοίξαμε την βαριά μαύρη πόρτα της βιοτεχνίας του Μέντη και   ένα πολύχρωμο γαϊτανάκι από κλωστές, φούντες, νήματα και καρούλια  μας τύλιξε  και άρχισε να μας στροβιλίζει!

 Μία σύναξη μηχανημάτων νηματουργίας, από τον ξύλινο χειροκίνητο αργαλειό μέχρι τις φασαριόζες κορδονιέρες και τις επιμήκεις καρουλίστρες 

αλλά και μια "αρχαία" ταμειακή μηχανή, αποδίδουν σε μικρή κλίμακα την αίσθηση της παλιάς βιοτεχνίας του Μέντη.

Οι μηχανές παλιές, πραγματικά μνημεία υφαντουργίας  παίρνουν μπρος  και αρχίζουν να δημιουργούν με θόρυβο κορδόνια, να υφαίνουν ύφασμα, τα τυλίγουν πολύχρωμες μεταξωτές κλωστές σε καρούλια. Αυτός που τις χειρίζεται  είναι, ένας ηλικιωμένος πιά κι αυτός  όπως και οι μηχανές του,  εργαζόμενος, που  μας εξηγεί  με προθυμία   πώς λειτουργεί  και τι παράγει  η κάθε μία.

Πατάει τα κουμπιά  τους και σχεδόν με  τρυφερότητα τις βλέπει να ξεκινούν τη μονότονη θορυβώδη  κίνησή τους και καταλαβαίνεις πως  αυτές οι  γέρικες μηχανές  ήταν η συντροφιά του για πολλά πολλά χρόνια!

 ΄Εξω σε μια μικρή αυλή  υπάρχει το βαφείο με τα χρωματιστά νήματα να  κρέμονται  για να στεγνώσουν   σαν μια εικαστική παρέμβαση!

Μέσα σ'ένα καλάθι, κουκούλια μεταξοσκώληκα  και άνθη βαμβακιού. Μια  γεναιόδωρη προσφορά νήματος από την  φύση  προς τον άνθρωπο πριν αυτός ανακαλύψει το νάιλον!

Μάθαμε λοιπόν   ότι η επιχείρηση Μέντη ιδρύθηκε το 1867 και  έμελλε να εξελιχθεί στην σημαντικότερη βιοτεχνία στην Ελλάδα  που έφτιαχνε γαλόνια, τρέσες, σιρίτια, κορδόνια, φράντζες, φούντες και άλλα παρεμφερή.  Η εταιρία προμήθευε το παλάτι, το Προεδρικό Μέγαρο και τον ελληνικό στρατό. 

Μετά το αναγκαστικό κλείσιμο της βιοτεχνίας το 2011 όταν πια  όλα αυτά τα προϊόντα έρχονταν φθηνότερα από το εξωτερικό, μεταβιβάστηκε ως δωρεά στο Μουσείο Μπενάκη και μεταποιήθηκε στο πρώτο επιχειρηματικό και διαδραστικό μουσείο της χώρας!

Φεύγοντας  είχαμε την αίσθηση ότι είδαμε ένα δείγμα παραγωγής μιας Ελλάδας που μπορούσε κάποτε  να κατασκευάζει όμορφα και ποιοτικά προϊόντα  βασιζόμενη στο μεράκι ενός επιχειρηματία και την εργατικότητα  αυτών που δούλευαν για χρόνια μέσα στον θόρυβο! 

Έξω από την μεγάλη  σιδερένια πόρτα της βιοτεχνίας - μουσείου  τα ταπεινά δρομάκια των Πετραλώνων  ήταν γεμάτα  ανθισμένες νερατζιές που μοσχοβολούσαν.  Πήραμε βαθιές εισπνοές  και καθήσαμε στο πρώτο καφέ  που συναντήσαμε!

Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα! 


Ελένη Μπαρού