ΤΙ ΕΙΔΕ Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ;

Αυτή τη βδομάδα  πήγαμε  ένα ταξίδι. Φύγαμε από την ανοιξιάτικη Αθήνα  και  φτάσαμε βόρεια, κάπου  όπου η άνοιξη μόλις  ξεκίνησε  και οι άνθρωποι  εκεί την περίμεναν με μεγάλη ανυπομονησία. Μετά από έναν  βαρύ χειμώνα απολάμβαναν τον γλυκό καιρό έστω κι αν η βροχή κάποιες μέρες λέρωνε τα πέδιλα  που μικροί και  μεγάλοι βιάστηκαν να φορέσουν!
Σε κάθε ταξίδι  τα μάτια και το μυαλό ανοίγουν διάπλατα για να χωρέσουν  όσες περισσότερες εικόνες  μπορούν. Εικόνες  που θα  μεταμορφωθούν σε  ωραίες αναμνήσεις. Εδώ θα μοιραστούμε μαζί σας μερικές  απ' αυτές τις εικόνες που επιλεκτικά  έμειναν στη μνήμη μας ανάμεσα στα  ωραία τοπία, στις επαφές με αγαπημένους ανθρώπους, στις χαλαρές περιπλανήσεις μας.

Το φημισμένο μουσείο - πινακοθήκη  έχει αφιέρωμα στον Ρούμπενς.

Ο Πάρις δίνει το μήλο στην Αφροδίτη. 
 

Η θεά, μούσα παντοτινή του μεγάλου ζωγράφου. 

Ολόκληρο το μουσείο ένας  θησαυρός των  εικαστικών τεχνών. 

 



Ενας Πικάσσο  





 

και ένας  Μούνκ! Ο  σύζυγος, ο εραστής και η ... πέτρα του σκανδάλου ανάμεσά τους αγέρωχη!

Κυριακή πρωί στο κέντρο της πόλης. Απολαυστικός περίπατος  στο  άνετο πεζοδρόμιο. Μα που είναι τα αυτοκίνητα;

Στην βεράντα της καφετέριας.  Στο βάθος οι ουρανοξύστες διακρίνονται αχνά. 

Ξεπετάγονται  στο κέντρο της ιστορικής πόλης ανάμεσα στα παλιά κτήρια και για έναν ανεξήγητο λόγο μοιάζουν να ταιριάζουν  απόλυτα!

Κιόσκι με βιβλία στην πλατεία.  Κάτοικοι σπεύδουν να δανειστούν ένα βιβλίο και ταυτόχρονα ν' αφήσουν ένα δικό τους  για να το μοιραστούν με τους συμπολίτες τους

 Αντί να είναι ένας ακόμη μουσικός του δρόμου, φτιάχνει γλυπτά από άμμο.Ρίχνεις ό,τι έχεις ευχαρίστηση!

Η Αγία Τράπεζα: Λιτή και απέρριτη.  Επάνω της   λίγα απαραίτητα, πίσω οι τέσσερις ευαγγελιστές  στα παράθυρα παρακολουθούν.

Στη γειτονιά ένα εργαστήριο  διακόσμησης κεραμικών. Μπαίνεις μέσα  και στο βάθος  βλέπεις παιδιά και μεγάλους χαρούμενους να δημιουργούν, να συζητούν,να γελούν.

Η φαντασία   και η έμπνευση  σε αντικείμενα καθημερινής χρήσης.

Έξω από το μουσείο  Φυσικής Ιστορίας  ένας δεινόσαυρος με κράνος εργασίας. Ποιός από το διπλανό εργοτάξιο ανέβηκε εκεί επάνω; 

Το ίδιο το μουσείο  ένα έργο τέχνης,

Μικρό πάρκο σε μια γωνιά της πόλης. 
 

Να βουτήξω ή να μην βουτήξω;

Μητέρα και μικρό  πάρκαραν   και πήγαν για ψώνια. Γεμάτος ο τόπος από ποδήλατα, μητέρες και παιδάκια.

Μικρό συνοικιακό καφέ. Ο έλληνας σερβιτόρος τρέχει αδιάκοπα  εξυπηρετώντας τους πελάτες. Είναι  υπάλληλος ή μήπως  ο ιδιοκτήτης; Δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Ο κεντρικός εμπορικός δρόμος. Τα ποδήλατα παρκαρισμένα και οι ποδηλάτες ξεχύθηκαν για ψώνια  στα  ατέλειωτα  μεγάλα  καταστήματα που βρίσκονται αριστερά και δεξιά.

Βράδυ στο wine bar.  Η λίστα των κρασιών γραμμένη στο χέρι σ' ένα χαρτί πάνω στο τραπέζι δίπλα στο παλιό κηροπήγιο. Το περιβάλλον ατμόσφαιρικό και ο μπάρμαν λίγο μεθυσμένος!

Τοπική αρχιτεκτονική με θέα στον Ρήνο που κυλά τα νερά του  ήρεμος

Στο πάρκο ο μοναχικός σαξοφωνίστας παίζει μπροστά  στο μνημείο μιας χώρας κάποτε διαιρεμένης.

Από την απέναντι μεριά  η εικόνα πιό ανάλαφρη.

Το φανάρι της τροχαίας λίγο πιο ... παιχνιδιάρικο!






 

Το μουσείο του Γουτεμβέργιου, του εφευρέτη της τυπογραφίας, βλέπει απέναντί του τον καθεδρικό ναό.

Ο κήπος στο κέντρο των κτισμάτων του ναού απροσπέλαστος. Μπορείς να τον θαυμάσεις ανάμεσα στις κολώνες.






















Αυτές κι άλλες πολλές εικόνες  από την Φρανκφούρτη,  την πόλη του Γκαίτε και το Μάιντζ την πόλη του Γουτεμβέργιου, μεταφέραμε   στην μνήμη μας και στην φωτογραφική μας μηχανή.

Τις μοιραστήκαμε μαζί σας  σαν μια προτροπή για μια απόδραση από την καθημερινότητα, που ο καθένας μας δικαιούται.

Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!

Ελένη  Μπαρού