Ο Νοέμβρης έφτασε στο τέλος του, τα Χριστούγεννα έρχονται ακάθεκτα, ο καιρός τις τελευταίες μέρες ζεστός και φωτεινός, σκεφτήκαμε τι καλύτερο από μια κοντινή εκδρομή για προμήθεια κρασιού για τις γιορτές αλλά και για ωραίο φαγητό σε ένα όμορφο χωριό της Κορινθίας;
Πρώτη μας στάση η αρχαία Νεμέα γνωστή για τον ναό του Δία και τους αγώνες που γίνονταν εκεί,τα Νέμεα.
Επισκεφτήκαμε εκτός από τον ναό,τα αρχαία αποδυτήρια,την στοά που οδηγούσε στο στάδιο καθώς και ένα μικρό και συμπαθητικό μουσείο.
Ο χώρος επιβλητικός, ήρεμος, χωρίς την φασαρία των τουριστών, σε ταξιδεύει στο μακρινό παρελθόν και σε καλεί να φανταστείς τους αρχαίους αθλητές να περνούν την στοά έτοιμοι για τον αγώνα!
Βέβαια, στην εποχή μας η Αρχαία Νεμέα είναι γνωστή για ... τον δρόμο του κρασιού που την διασχίζει καθώς και τους απέραντους αμπελώνες που την περιβάλλουν. Αμέτρητα μικρά και μεγάλα οινοποιεία δεξιά και αριστερά του δρόμου, να μην ξέρεις σε ποιό να σταματήσεις και να δοκιμάσεις τα κρασιά του.
Καταλήξαμε στο οινοποιείο Παλυβού, τα ποτήρια και τα μπουκάλια σε παράταξη και αρχίσαμε τις δοκιμές. Νέες και παλιές σοδειές, διαφορετικές ποικιλίες σταφυλιών, λευκά, κόκκινα, ροζέ και γουλιά γουλιά, πλούσια αρώματα και φρουτώδεις γεύσεις ανέβαιναν από τα ποτήρια και έφταναν απολαυστικά στον ουρανίσκο και τη μύτη μας.
Επόμενη στάση το Χαλκί, ένα όμορφο χωριουδάκι όχι μακριά από την Αρχαία Νεμέα. Εκεί μας περίμενε ένας παλιός και καλός φίλος. Ο Μιχάλης Ηλιόπουλος με την έμφυτη ευγένεια και με το ζεστό του χαμόγελο μας υποδέχτηκε έξω από την παραδοσιακή του ταβέρνα "Ο Σπήλιος".
Το μαγαζί αυτό ήταν το όνειρό του και το έφτιαξε στο χωριό του το Χαλκί, με πολύ μεράκι και προσπάθεια, γιατί πάντα του άρεσε να μαγειρεύει και να δημιουργεί απολαυστικά και ξεχωριστά πιάτα.
Η ταβέρνα έχει μια καταπληκτική βεράντα που βλέπει σε μια καταπράσινη κοιλάδα. Κάπου στο βάθος διακρίνεται και η θάλασσα.
Από την ανοιχτή κουζίνα έρχονταν ωραίες μυρωδιές ! Το φαγητό που μας ετοίμαζε ήταν αγριογούρουνο στιφάδο! Πανδαισία!
Το απολαύσαμε δίπλα στο τζάκι με ντόπιο (τί άλλο σ' αυτόν τον τόπο) κρασί, άγρια χόρτα και ωραίους μεζέδες . Ο Μιχάλης, όπως κάθε καλός μάγειρας, έδειχνε ευτυχής για την ικανοποίηση που μας προσέφερε. Τον αποχαιρετίσαμε αργά το απόγευμα και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής γεμάτοι από εικόνες και γεύσεις.
Τελικά την γευστική απόλαυση δεν την συναντάς μόνο στα αριστοκρατικά εστιατόρια με τα γκουρμέ πιάτα και τα πανάκριβα κρασιά. Την συναντάς και σε κάποιο μικρό χωριό όπου ένας άνθρωπος με κέφι και ταλέντο για ωραία μαγειρική, προσφέρει γευστικές εμπειρίες , ζεστή φιλοξενία και.... λογικές τιμές. Εξάλλου τι χρειάζεσαι για να νοιώσεις ευτυχής; καλό κρασί, καλό φαγητό, καλή παρέα και ένα ζεστό χαμόγελο να σε υποδέχεται. Θα ξαναπάμε!
Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!
Ελένη Μπαρού
Πρώτη μας στάση η αρχαία Νεμέα γνωστή για τον ναό του Δία και τους αγώνες που γίνονταν εκεί,τα Νέμεα.
Επισκεφτήκαμε εκτός από τον ναό,τα αρχαία αποδυτήρια,την στοά που οδηγούσε στο στάδιο καθώς και ένα μικρό και συμπαθητικό μουσείο.
Ο χώρος επιβλητικός, ήρεμος, χωρίς την φασαρία των τουριστών, σε ταξιδεύει στο μακρινό παρελθόν και σε καλεί να φανταστείς τους αρχαίους αθλητές να περνούν την στοά έτοιμοι για τον αγώνα!
Βέβαια, στην εποχή μας η Αρχαία Νεμέα είναι γνωστή για ... τον δρόμο του κρασιού που την διασχίζει καθώς και τους απέραντους αμπελώνες που την περιβάλλουν. Αμέτρητα μικρά και μεγάλα οινοποιεία δεξιά και αριστερά του δρόμου, να μην ξέρεις σε ποιό να σταματήσεις και να δοκιμάσεις τα κρασιά του.
Καταλήξαμε στο οινοποιείο Παλυβού, τα ποτήρια και τα μπουκάλια σε παράταξη και αρχίσαμε τις δοκιμές. Νέες και παλιές σοδειές, διαφορετικές ποικιλίες σταφυλιών, λευκά, κόκκινα, ροζέ και γουλιά γουλιά, πλούσια αρώματα και φρουτώδεις γεύσεις ανέβαιναν από τα ποτήρια και έφταναν απολαυστικά στον ουρανίσκο και τη μύτη μας.
Επόμενη στάση το Χαλκί, ένα όμορφο χωριουδάκι όχι μακριά από την Αρχαία Νεμέα. Εκεί μας περίμενε ένας παλιός και καλός φίλος. Ο Μιχάλης Ηλιόπουλος με την έμφυτη ευγένεια και με το ζεστό του χαμόγελο μας υποδέχτηκε έξω από την παραδοσιακή του ταβέρνα "Ο Σπήλιος".
Το μαγαζί αυτό ήταν το όνειρό του και το έφτιαξε στο χωριό του το Χαλκί, με πολύ μεράκι και προσπάθεια, γιατί πάντα του άρεσε να μαγειρεύει και να δημιουργεί απολαυστικά και ξεχωριστά πιάτα.
Η ταβέρνα έχει μια καταπληκτική βεράντα που βλέπει σε μια καταπράσινη κοιλάδα. Κάπου στο βάθος διακρίνεται και η θάλασσα.
Το απολαύσαμε δίπλα στο τζάκι με ντόπιο (τί άλλο σ' αυτόν τον τόπο) κρασί, άγρια χόρτα και ωραίους μεζέδες . Ο Μιχάλης, όπως κάθε καλός μάγειρας, έδειχνε ευτυχής για την ικανοποίηση που μας προσέφερε. Τον αποχαιρετίσαμε αργά το απόγευμα και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής γεμάτοι από εικόνες και γεύσεις.
Τελικά την γευστική απόλαυση δεν την συναντάς μόνο στα αριστοκρατικά εστιατόρια με τα γκουρμέ πιάτα και τα πανάκριβα κρασιά. Την συναντάς και σε κάποιο μικρό χωριό όπου ένας άνθρωπος με κέφι και ταλέντο για ωραία μαγειρική, προσφέρει γευστικές εμπειρίες , ζεστή φιλοξενία και.... λογικές τιμές. Εξάλλου τι χρειάζεσαι για να νοιώσεις ευτυχής; καλό κρασί, καλό φαγητό, καλή παρέα και ένα ζεστό χαμόγελο να σε υποδέχεται. Θα ξαναπάμε!
Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!
Ελένη Μπαρού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου