Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2017

ΚΑΘΕ ΣΤΙΧΟΣ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ!

Το ποίημα ήταν η αφετηρία. Ο στίχος  ήταν  η έμπνευση. Τα εργαλεία της χαρακτικής  ήταν ο δρόμος. Και κάπως  έτσι, ή ιδέα έγινε εικόνα και τυπώθηκε στο χαρτί!
 






Δώδεκα και μισή. Γρήγορα πέρασεν η ώρα
απ' τες εννιά που άναψα την λάμπα,
και κάθισα εδώ. Κάθομουν χωρίς να διαβάζω, 
και χωρίς να μιλώ. Με ποιόνα να μιλήσω
κατάμονος μέσα στο σπίτι αυτό.
Κ.Π. Καβάφης



 


Ελένη  Μπαρού  







Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ
και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πώς αντέ 

Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πώς αντέχεις
μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές 
Μ. Θεοδωράκης





Έλενα  Γιαχρίτση 







Πού θα πάτε, πού θα πάτε! Να, ξυπνάει ο μιναδόρος
και της θάλασσας ο μούτσος κι ο λιγόλογος σκαφτιάς.
Πες και πες οι απλοί διδάχοι, στα στερνά θα πιάσ’ ο σπόρος
κι είναι πια φουρτούνας βόγγος η φωνή της εργατιάς.

Γ. Κατζιούλας





Δώρα Λατρώνη



Σαν βγεις στο πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι....

Κ.Π.Καβάφης







Λένα Δέδε 



Μαζί τους εγώ το χέρι κινώ
Ποιητής των νεφών και των κυμάτων!
Στο σεμνό τενεκέ  με το χρώμα βουτώ
Τα πινέλα μαζί τους και βάφω:
Τα καινούργια σκαριά 
Τα χρυσά και τα μαύρα εικονίσματα!
Ο. Ελύτης 







Πηνελόπη Τροχίδη
Στα μάτια παίζει τ' άστρο της αυγής
ο ήλιος πλένει τ’ όνειρο της γης
πλατύ ποτάμι η αγάπη και βαθύ
κουράστηκε και πάει να κοιμηθεί

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας
να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί
Στα χείλη καίει πικρό μικρό φιλί
ποιο μακρινό ταξίδι σε καλεί
θα φύγεις ξένε, άσπρα τα πανιά
παραμονεύει η λησμονιά
Β. Γκούφας


 Βενετία Τσατίρη






Ακόμη βρέχει. Αιωνίως φαίνεται να βρέχει. Κι αιωνίως θα κυκλοφορώ με μιαν ομπρέλα ψάχνοντας για μια πολίχνη ροζ γεμάτη ωραία υπαίθρια ζαχαροπλαστεία. 
Ο. Ελύτης







Βασιλική Κωστοπούλου



Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.
 Ν.Γκάτσος



Μπάμπης Παπαθεολόγου


Ο επόμενος κύκλος δημιουργίας,  που αρχίζει τώρα στο εργαστήρι  χαρακτικής, ελπίζουμε να φέρει καινούργιες προκλήσεις και ενδιαφέροντα θέματα. Εδώ θα είμαστε να τα παρακολουθούμε.

Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου